Er komt zo veel kijken bij een scheiding. Veel zaken moeten geregeld worden, bijvoorbeeld ten aanzien van de verdeling van de goederen en de afspraken over de omgang met de kinderen. U moet ook afspraken maken over het verdelen van de woning en de spullen. Er zijn verschillende manieren om te scheiden: echtscheiding, scheiding van tafel en bed of ontbinding van het huwelijk na scheiding van tafel en bed. Voor al deze manieren van scheiden hebt u echter een advocaat nodig die een verzoek bij de rechtbank indient. Samenwonenden die gaan scheiden hebben bovendien geen advocaat nodig. Zij kunnen namelijk buiten de rechtbank om alles regelen.

Een echtscheiding beëindigt het huwelijk, waardoor alle juridische banden verbroken worden tussen u en uw partner.

Een echtscheiding vraagt u bovendien aan door middel van het indienen van een verzoekschrift bij de rechtbank via uw advocaat. Bij een echtscheiding hebt u namelijk een advocaat nodig. In het verzoekschrift kunt u vragen om een nevenvoorziening, bijvoorbeeld een afspraak over de omgang met de kinderen. Indien uw partner en u het eens zijn over de echtscheiding, kunt u het verzoek gezamenlijk indienen. Dit mag u ook alleen doen. Mocht een van beiden het niet eens zijn, dan hebt u echter beiden een advocaat nodig. De rechter zal daarna uitspraak doen op het echtscheidingsverzoek. De echtscheiding is pas definitief nadat inschrijving in het huwelijksgoederenregister van de burgerlijke stand binnen 6 maanden na uitspraak van de rechter heeft plaatsgevonden. Uw advocaat zal daarna zorgdragen voor de inschrijving in het huwelijksgoederenregister van de burgerlijke stand. U kunt nadat de uitspraak bij dezelfde rechtbank is geweest, een afschrift van de echtscheidingsbeschikking aanvragen.

Probeer voordat u een verzoek in laat dienen bij de rechtbank de situatie met uw partner te bespreken en samen afspraken te maken. Denk daarbij aan afspraken over uw kinderen (kinderalimentatie en ouderschapsplan), uw woning, de verdeling van uw spullen en partneralimentatie. De verdeling van de goederen is echter afhankelijk van hoe u gehuwd bent. Misschien bent u wel in gemeenschap van goederen getrouwd of heeft u bijvoorbeeld huwelijkse voorwaarden. In de huwelijkse voorwaarden staan in ieder geval de afspraken die gelden bij het huwelijk en bij de echtscheiding.

Wanneer u er niet uitkomt met uw partner om onderlinge afspraken te maken, is het verder raadzaam om de hulp van een mediator in te schakelen. De mediator gaat samen met u op zoek naar een oplossing waar u en uw partner het over eens zijn. De afspraken worden daarna in een echtscheidingsconvenant opgenomen. Daarna kan de rechtbankprocedure beginnen.

Indien uw partner niet openstaat voor mediation of het lukt niet om via mediation met elkaar in gesprek te gaan/afspraken te maken, dan moet u toch een advocaat in de arm nemen. De advocaat komt voor uw belangen op en zal namens u onderhandelen met de advocaat van uw partner. De advocaat staat u daarnaast bij in de rechtszaak.

Kortom zijn verschillende stappen belangrijk om te nemen:

1. In gesprek met partner, namelijk vertellen over echtscheiding.
2. Een financieel plan maken, dat wil zeggen voor de toekomst.
3. Afspraken maken over de kinderen (denk daarbij aan ouderschapsplan).
4. Op zoek gaan naar de juiste hulp (bijvoorbeeld mediation of een advocaat).
5. Aanvragen van de scheiding (dat wil zeggen bij de rechtbank).
6. Rechtszaak volgt daarna.
7. Scheiding daarna definitief maken door inschrijving in huwelijksgoederenregister.

Een echtscheiding is echter kostbaar. Er komen namelijk verschillende kosten bij kijken. Denk daarbij aan advocaatkosten, griffierechten, kosten voor de mediator, kosten voor het opvragen van uittreksels en/of advieskosten.

Hebt u te maken met een echtscheiding of hebt u bijvoorbeeld problemen na uw echtscheiding? Neem dan zo snel mogelijk contact met ons op voor inhoudelijk advies over echtscheidingen.

Er komt veel kijken tijdens een echtscheiding. Vooral als er kinderen betrokken zijn bij de echtscheiding. Er moeten afspraken gemaakt worden in een ouderschapsplan, waarin ook de omgangsregeling verplicht moet worden opgenomen. Ouders hebben het recht om (en tevens de plicht tot) omgang met hun kind. Daarnaast kunnen tevens andere personen een omgangsregeling vragen. Deze personen moeten echter wel een nauwe persoonlijke band met het kind hebben. Denk daarbij aan een ex-partner. Het kan echter voorkomen dat een van beide ouders de rechter vraagt om de andere ouder geen omgang te laten hebben. De rechter zal dit slechts goedkeuren als de omgang met de ouder niet goed is voor de ontwikkeling van het kind, als de ouder niet geschikt is voor omgang (of houdt zich niet aan de omgangsregeling), als het kind ernstige bezwaren tegen omgang heeft en het kind is 12 jaar of ouder of als de omgang om andere dan hiervoor genoemde redenen niet goed is voor het kind. Mocht deze situatie zich voordoen, dan kunt u na een jaar ook vragen of de zaak opnieuw beoordeeld wordt door een rechter.

Tijdens het opstellen van een omgangsregeling is het allereerst belangrijk dat u samen afspraken maakt met de andere ouder. De afspraken in de omgangsregeling mag u ook samen maken. Er moet in ieder geval opgenomen worden waar het kind hoofdzakelijk verblijft (en is ingeschreven in de Basisregistratie Personen) en wanneer de andere ouder het kind ziet. Leg de afspraken onderling ook vast. Dit wordt in de meeste gevallen bovendien in een ouderschapsplan gedaan. Houd rekening met de tijden, zoals voor en na school en tijdens even en oneven weken. U kunt ook afspreken wie het kind haalt of brengt, wat de regeling in de vakanties en op feestdagen is en hoe het kind contact op kan nemen met de andere ouder (waar hij op dat moment niet verblijft). Indien het niet lukt om onderling een omgangsregeling vast te stellen, is het toch raadzaam om een mediator in te schakelen. De mediator is namelijk een onafhankelijke partij die de belangen van beide partijen behartigt. Bent u naar een mediator geweest, maar komt u er niet uit? In dat geval kunt u ook de rechter om een omgangsregeling vragen.

Een bestaande omgangsregeling kan gewijzigd worden als de omstandigheden veranderen. Dit kan zowel bij de omgangsregeling die u onderling hebt afgesproken als bij de omgangsregeling die is vastgesteld door de rechter. Indien u er onderling niet uitkomt, kunt u verder de rechter vragen om de omgangsregeling te wijzigen. De rechter kan namelijk nieuwe afspraken vaststellen of de bestaande afspraken (tijdelijk of definitief) beëindigen. Uw kind kan ook zelf vragen om deze wijziging of beëindiging.

Wilt u graag advies over bijvoorbeeld de omgangsregeling? Neem dan zo snel mogelijk contact met ons op voor gratis inhoudelijk advies over het een omgangsregeling.

Indien u met uw partner, waarmee u gehuwd bent of een geregistreerd partnerschap hebt, een kind krijgt, krijgt u daarmee gezamenlijk gezag over uw kind. Bent u niet gehuwd of is er geen sprake van een geregistreerd partnerschap, dan krijgt enkel de moeder daarmee gezag over uw kind. Indien u na de geboorte van uw kind gaat trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaat, dan krijgt de vader of duomoeder ook automatisch ouderlijk gezag, mits hij/zij het kind erkend heeft. U kunt geen gezag hebben of krijgen indien u bovendien minderjarig bent, onder curatele staat of een geestelijke stoornis hebt. In een dergelijk geval wordt namelijk een voogd aangewezen door de rechter. Na een scheiding houden beide ouders het ouderlijk gezag over hun kinderen, tenzij een andere beslissing genomen wordt door de rechter.

Een ouder met ouderlijk gezag over het kind is verplicht om het kind te verzorgen en op te voeden. De ouders mogen verder zelf bepalen op welke manier zij hun kind op willen voeden. Zij moeten in ieder geval zorgen voor het lichamelijke en geestelijke welzijn van hun kind. Het kind mag bijvoorbeeld niet mishandeld worden. Daarnaast moet de band tussen het kind en de andere ouder bevorderd worden. De ouders betalen voor de verzorging en opvoeding van hun kind. Op het moment dat het kind 21 jaar wordt, stopt ook deze onderhoudsplicht. Bij scheiding moeten beide ouders blijven betalen voor de verzorging en opvoeding van hun kind.

De ouder is daarnaast gerechtigd om officiële handelingen uit te voeren namens het kind. Denk daarbij aan het inschrijven op een school of het aanvragen van een paspoort. U bent als ouder met ouderlijk gezag aansprakelijk voor de handelingen van uw kind. Denk daarbij aan het betalen van de kosten bij schade die is aangericht door uw kind jonger dan 14 jaar. Is het kind 14 of 15 jaar, dan kan het zijn dat u daarnaast aansprakelijk bent voor de aangerichte schade. Vanaf 16 jaar ligt de aansprakelijkheid echter bij het kind zelf. De ouder met ouderlijk gezag beheert bovendien het geld en de spullen van het kind.

Is er geen sprake van een huwelijk of geregistreerd partnerschap, dan is het echter niet vanzelfsprekend dat u gezamenlijk ouderlijk gezag krijgt. In een dergelijk geval heeft namelijk enkel de moeder het gezag over het kind. Wil de vader of duomoeder toch tezamen met de moeder het ouderlijk gezag uitoefenen, dan moet er een verzoek tot gezamenlijk gezag ingediend te worden bij de rechtbank. Voordat u een dergelijk verzoek kunt indienen, moet de vader of de duomoeder het kind erkend hebben.

Zoals eerder benoemd, krijgt een minderjarige moeder niet automatisch het ouderlijk gezag. De rechter benoemt in de meeste gevallen daarentegen een voogd. In sommige gevallen kan de rechter (onder een aantal voorwaarden) de moeder echter meerderjarig verklaren zodat zij het ouderlijk gezag krijgt. Indien de moeder 16 of 17 jaar oud is (of zal zijn ten tijde van de geboorte), kan deze (aanstaande) moeder namelijk een meerderjarigheidsverklaring vragen bij de kinderrechter. Op die manier krijgt deze moeder toch het ouderlijk gezag over haar kind. Zij is in dat geval verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van haar kind. Op het moment dat beide ouders minderjarig zijn (en zo aangemerkt worden), dan wordt een ander persoon voogd over het kind. Als de ouders 18 jaar worden, kunnen ze aan de rechter vragen of ze het gezag over hun kind alsnog mogen hebben.

Indien er sprake is van twee moeders (biologische moeder en duomoeder), krijgt u beiden het ouderlijk gezag over uw kind op het moment dat het kind binnen uw huwelijk of geregistreerd partnerschap is geboren en indien enkel de biologische moeder de moeder is (er is volgens de wet dus geen vader). Dat wil zeggen dat het moet gaan om een anonieme donor of om een bekende donor die het kind niet heeft erkend. Bij adoptie geldt dat beide moeders automatisch het gezamenlijk ouderlijk gezag krijgen indien zij het kind samen adopteren of indien bijvoorbeeld de ene vrouw het kind waarvan de andere vrouw de moeder is (partneradoptie) adopteert.

Indien u als man gehuwd bent of een geregistreerd partnerschap hebt met een andere man, kunt u gezamenlijk ouderlijk gezag krijgen over een kind nadat de rechter deze beslissing genomen heeft. Bij adoptie door twee gehuwde mannen (of geregistreerde partners), gaat ook automatisch het ouderlijk gezag naar de beide mannen.

Indien iemand het gezag over het kind heeft, terwijl deze persoon niet de ouder is, dan spreekt men echter van voogdij. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn indien beide ouders zijn overleden.

Het ouderlijk gezag eindigt als het kind 18 jaar oud wordt. U kunt het ouderlijk gezag ook eerder verliezen indien een rechter een dergelijke beslissing heeft genomen. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen bij een slechte behandeling van het kind. In het geval van een vervroegde beëindiging van het ouderlijk gezag, krijgt echter een pleegouder of een gecertificeerde instelling het gezag over het kind. Hij/zij krijgt dan namelijk de voogdij over het kind. Bij een vechtscheiding kunt u de rechter ook verzoeken om het gezag aan een van beiden toe te kennen. Daarvoor dient u een verzoek tot verkrijgen van gezag in bij de rechtbank.

Indien u bijvoorbeeld komt te overlijden, krijgt vaak de andere ouder het ouderlijk gezag. Dit is namelijk het geval indien u gezamenlijk ouderlijk gezag heeft met de andere ouder. Mochten bovendien beide ouders komen te overlijden, dan beslist de rechter wie de voogdij krijgt. Het kan ook zijn dat in het testament een voogd benoemd is. De griffier vraagt deze persoon of hij ook voogd wil worden. Het kan ook zijn dat een voogd is aangewezen door registratie in het gezagsregister. Indien het ouderlijk gezag bij één ouder ligt en deze ouder overlijdt, dan beslist de rechter wie het gezag over het kind krijgt. De voorkeur gaat bovendien uit naar de andere ouder. Op het moment dat u het gezamenlijk gezag uitoefent met een niet-ouder en u overlijdt, dan gaat de voogdij automatisch over op uw partner (de niet-ouder). Het kan in een dergelijk geval voorkomen dat de andere ouder echter het gezag aanvraagt. Indien dit toegewezen wordt door de rechter, eindigt daarna de voogdij van de partner.

Wilt u graag advies of meer informatie over bijvoorbeeld het ouderlijk gezag? Neem dan zo snel mogelijk contact met ons op voor gratis inhoudelijk advies over het ouderlijk gezag.

Iedere ouder is bovendien onderhoudsplichtig tegenover zijn/haar kind tot 21 jaar. Dit is ook het geval als dit kind niet meer bij u woont, maar bij uw ex-partner. Bij twee ouders die niet meer bij elkaar zijn, is de één namelijk alimentatie verschuldigd aan de ander. De hoogte van de alimentatie wordt ook bepaald op grond van de draagkracht van de ouders. De kosten van het kind worden verder verdeeld over de draagkracht van beide ouders.

In onderling overleg kan de alimentatie echter gewijzigd worden door middel van een schriftelijke overeenkomst. Wilt u onderling bijvoorbeeld een hoger bedrag vaststellen dan de oorspronkelijke hoogte, dan kan deze slechts geïncasseerd worden door het LBIO indien deze nieuwe afspraak wordt opgenomen in een rechterlijke uitspraak. Mocht u een lager bedrag vast willen stellen, dan hoeft deze echter niet opgenomen te worden in een rechterlijke uitspraak. Deze is bovendien wel inbaar voor het LBIO. Komt u er onderling niet uit, dan kunt u ook een verzoek tot wijziging indienen bij de rechtbank. Hiervoor hebt u echter een advocaat nodig.

Een wijziging van de alimentatie kan indien er bijvoorbeeld sprake is van gewijzigde omstandigheden die effect hebben op het inkomen of op de draagkracht die buiten uw eigen schuld om zijn ontstaan. Denk daarbij aan:

• Bijvoorbeeld een ontslag/werkloosheid.
• Bijvoorbeeld een nieuwe baan.
• Bijvoorbeeld pensionering.
• Bijvoorbeeld een noodzakelijke verhuizing die hogere hypotheeklasten met zich meebrengt.
• Bijvoorbeeld dat het kind verhuist naar de andere ouder.
• Bijvoorbeeld het wijzigen van de omgangsregeling.
• Bijvoorbeeld het hertrouwen of het aangaan van een geregistreerd partnerschap.
• Bijvoorbeeld het overlijden.

Mocht je er na een periode pas achter komen dat de rechter ten tijde van de scheiding is uitgegaan van verkeerde of onvolledige gegevens, dan is dit ook een goede reden om te verzoeken om de alimentatie te laten wijzigen. Bij een verzoek tot wijziging van de alimentatie zal de rechter ook aangeven per wanneer een nieuw vastgesteld bedrag is verschuldigd. Dit kan soms ook met terugwerkende kracht.

In een echtscheidingsconvenant kan een niet-wijzigingsbeding zijn opgenomen, waarin opgenomen is dat de hoogte van de alimentatie niet gewijzigd kan worden, ook niet als er sprake is van gewijzigde omstandigheden. In uitzonderlijke situaties is het echter mogelijk om de alimentatie toch te wijzigen. U vraagt in een dergelijk geval aan de rechter om de alimentatie te wijzigen als er sprake is van een totaal onredelijke situatie.

Er zijn bovendien 4 stappen die u kunt zetten voor het wijzigen van de alimentatie.

1. Reken de hoogte ook opnieuw uit. Deze hoogte is afhankelijk van het inkomen van u en uw ex-partner en van het inkomen op het moment dat u nog samen was. Een wijziging in uw situatie kan namelijk leiden tot een wijziging van de alimentatie. Veranderingen van overheidsregels kunnen ook zorgen voor een wijziging van de alimentatie.
2. Laat u bovendien adviseren door een adviseur. Bedenk daarom eerst of het verschil in het bedrag de moeite waard is.
3. Ga daarnaast in overleg met uw ex-partner. Indien u onderling een nieuw bedrag kunt vaststellen, is het daarom zaak om dit goed vast te leggen in een schriftelijke overeenkomst.
4. Dien daarna een verzoek in bij de rechter via een advocaat. Indien u er onderling niet uit komt, kunt u ook overgaan tot het indienen van een verzoek tot wijziging van de alimentatie bij de rechter.

Wilt u graag advies over bijvoorbeeld het wijzigen van de alimentatie? Neem dan zo snel mogelijk contact met ons op voor gratis inhoudelijk advies over het wijzigen van de alimentatie.

Een echtscheidingsconvenant is een schriftelijke bindende overeenkomst waarin u samen met uw ex-partner afspraken hebt gemaakt als gevolg van uw echtscheiding. Een echtscheidingsconvenant kan bovendien worden opgemaakt door u, uw advocaat, de mediator of een notaris. Het is de taak van uw advocaat om het echtscheidingsconvenant daarna naar de rechtbank te sturen. De advocaat kan ook vragen aan de rechter om het document te bekrachtigen. Mocht uw ex-partner de afspraken niet nakomen, dan kunt u daar formele consequenties aan verbinden, bijvoorbeeld door het inschakelen van een deurwaarder.

Het is bovendien niet verplicht om een echtscheidingsconvenant op te laten stellen. Het is echter wel zeer raadzaam om een goed echtscheidingsconvenant op te laten maken. Het is namelijk de basis voor veel toekomstige communicatie tussen u en uw ex-partner. Een echtscheiding met een echtscheidingsconvenant kan vaak ook sneller afgehandeld worden.

Indien u minderjarige kinderen hebt, bent u echter verplicht om een ouderschapsplan te maken. Dit ouderschapsplan wordt ook opgenomen in het echtscheidingsconvenant. In het ouderschapsplan staan daarnaast alleen afspraken die betrekking hebben tot uw kinderen. In het echtscheidingsconvenant staan alle afspraken die u tijdens de echtscheiding hebt gemaakt. Beide documenten (het echtscheidingsconvenant en het ouderschapsplan) worden met het verzoekschrift tot echtscheiding daarna naar de rechtbank gestuurd. Toch meer weten over het ouderschapsplan? Bekijk daarna het kopje “Ouderschapsplan”.

Afspraken die in de meeste gevallen worden opgenomen in een echtscheidingsconvenant zijn afspraken over de kinderen (omgangsregeling, kinderalimentatie en waar de kinderen hun hoofdverblijf zullen hebben), partneralimentatie, hoe de inboedel verdeeld wordt, de woning, het verdelen van het spaargeld en over het pensioen. In het echtscheidingsconvenant staat wie in de woning blijft wonen en wie de hypotheek overneemt. Een notaris moet deze afspraken, na de echtscheidingsbeschikking van de rechtbank, ook vastleggen in een akte van verdeling. De hypotheekverstrekker vraagt in de meeste gevallen ook om een echtscheidingsconvenant, om te kunnen vaststellen of er enige rechten en plichten uit uw ontbonden huwelijk voortvloeien.

De afspraken die zijn opgenomen in het echtscheidingsconvenant (welke is bekrachtigd door de rechter), zijn bindend en afdwingbaar voor u en uw ex-partner. Als het echtscheidingsconvenant is bekrachtigd door een rechter, krijgt het document een zogenaamde executoriale titel. Dat wil zeggen dat de afspraken die zijn opgenomen in het convenant rechtens afdwingbaar zijn. Mochten afspraken niet worden nagekomen door uw ex-partner, dan kunt u deze namelijk afdwingen zonder tussenkomst van de rechter. Op deze manier zullen veel toekomstige conflicten tussen u en uw ex-partner voorkomen worden. Een echtscheidingsconvenant zal ook altijd geldig blijven. Het komt namelijk nooit te vervallen.

Het kan in de toekomst noodzakelijk zijn om het echtscheidingsconvenant te wijzigen, omdat de situatie gewijzigd is. Dit kan komen door bijvoorbeeld een ontslag of door een nieuwe relatie van een van beide partners. Een aanvullend echtscheidingsconvenant zal moeten worden opgesteld waar bijvoorbeeld een alimentatieherberekening in vermeld staat.

Indien u en uw partner besluiten om uit elkaar te gaan, moet u een ouderschapsplan maken indien u samen minderjarige kinderen hebt. Daarin worden afspraken gemaakt over de verzorging en opvoeding van uw kind(eren). Het is namelijk een wettelijke verplichting om een ouderschapsplan op te stellen voor gehuwde ouders of ouders die een geregistreerd partnerschap hebben (met of zonder gezamenlijk gezag) en voor ouders met gezamenlijk gezag die samenwonen.

Het is verstandig om het ouderschapsplan te beginnen met het noemen van de personen die betrokken zijn (de vader, de moeder en de minderjarige kinderen, al dan niet met geboortedatum). De afspraken die gemaakt moeten worden in het ouderschapsplan, worden ook kort genoemd:

• De manier waarop u de kinderen betrokken heeft tijdens het opstellen van het ouderschapsplan.
• De wijze waarop de zorg- en omgangsregeling luidt. Bij het regelen van de omgang van de kinderen is het raadzaam om op te nemen in het ouderschapsplan bij welke ouder het kind gaat wonen en wie het kind welke dagen heeft. Daarnaast zijn afspraken over het brengen en halen verstandig om te maken, alsook de regeling in vakanties. Indien u voor co-ouderschap kiest, worden de zorgtaken en de omgang gelijkelijk verdeeld over allebei de ouders.
• De manier van het verschaffen van informatie aan elkaar over het kind en hoe vaak dit gebeurt. Denk daarbij aan de dagelijkse verzorging, een eventuele medische behandeling en buitenschoolse activiteiten.
• Op welke wijze u samen beslissingen neemt over bijvoorbeeld belangrijke onderwerpen. Denk daarbij aan de schoolkeuze en informatie van school.
• Afspraken over ook kinderalimentatie.

Er kunnen daarnaast meer afspraken worden opgenomen in het ouderschapsplan. Denk daarbij aan bepaalde huisregels. Het is belangrijk om uw kinderen te betrekken in het ouderschapsplan, zodat zij ook weten welke afspraken er gemaakt worden. Het is goed om de positie van uw kinderen ook in ogenschouw te blijven houden. Zorg dat zij niet klem komen te zitten tussen de strijd van u en uw partner. Indien het gezag aan één ouder toekomt, dan moet er in het ouderschapsplan bovendien een omgangsregeling afgesproken worden. De ouder zonder gezag is niet verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van de kinderen. Er bestaat bovendien een grote kans dat het ouderschapsplan een aantal keer veranderd moet worden. Kinderen veranderen en ontwikkelen zich eenmaal voortdurend. Verder is het vereist voor de rechtsgeldigheid van het ouderschapsplan, dat beide ouders het plan ondertekenen. Bewaar het ouderschapsplan ook zorgvuldig, u hoeft het overigens nergens in te leveren.

Wilt u graag advies over hoe u bijvoorbeeld een ouderschapsplan moet opstellen? Neem dan zo snel mogelijk contact met ons op voor gratis inhoudelijk advies over het maken van een ouderschapsplan. Een mediator of een advocaat kan eventueel ook helpen bij het opstellen van een dergelijk ouderschapsplan.

Als je een juridisch probleem hebt, gaan daar vaak vele vragen en onduidelijkheden mee gepaard. Maar je staat er niet alleen voor! De juristen van AdvocatenLink beantwoorden jouw juridische vragen en helpen jou verder op weg.

Bij ons kun je altijd terecht als je juridisch advies nodig hebt over een bepaald onderwerp. Wij hebben namelijk juristen in dienst die u advies kunnen verschaffen in diverse rechtsgebieden. Op onze website kunt u ook veel uitgebreide informatie vinden over de verschillende rechtsgebieden.

Neem contact met ons op als je in het bijzonder juridische hulp nodig hebt. Wij hebben verschillende advocatenkantoren door heel Nederland in ons netwerk, waardoor wij kunnen beoordelen welk collega-advocatenkantoor jou het beste kan helpen nadat wij jouw specifieke situatie in kaart hebben gebracht.